NEGDE IZMEĐU

Share

Weblog je nastao kao termin 1990. godine, /Jorg Barger – logging the web, Web logging/ a skraćeno ime blog nastalo je 1999. godine. Reklo bi se da je u popularizaciji ovog on line dnevnika u početku, a danas sve više svojevrsnog javnog glasila, najveći doprinos stigao iz politike, kada su pojedini istaknuti političari zapadnog sveta, putem bloga počeli da ostvaruju direktnu komunikaciju sa svojom izbornim telom, da izlažu svoja razmišljanja, odgovaraju na pitanja glasača i praktično lobiraju za sopstveni položaj u političko establišmentu.

Od 2004. blog kao online medijski format postaje sve populariniji i kod nas, da bi danas, čini se, zahvaljujući spletu okolnosti, ali i sopstvenim mogućnostima velike brzine širenja informacija, u kriznim, ili „zanimljivim“ dešavanjima postao primarno sredstvo za diseminaciju informacija. Ogroman boj mislećih, obaveštenih, ali i zabrinutih ljudi koristi blogpost kao sredstvo koje otvara teme, iznosi stav, jednostano učetvuje u globalnoj interakciji.

Goruće teme i neprijata pitanja kod svake vlasti, pa tako i naše, izaziva podozrenje. U zavisnosti od nivoa frustracija i u zavisnoti od snage institucija, internet, samim tim i blog, postaje neprijatelj, ili prirodni korektiv političkih odluka.

Tamo gde se iznošenje sopstvenog stava, glupog, pametnog, promišljenog ili površnog, smatra opasnošću, ili još gore zavereničkim delovanjem, nema slobode, institucije sistema ne postoje ili su slabe, a na delu je politički voluntarizam, neretko ogoljeni toalitarizam.

U sistemima gde se duh slobode ne doživljava kao opasnost po sistem već pre kao najbolji dokaz uspešnosti tog istog sistema, a rasprave, oponiranja, problematizovanje određenih tema služi kao instrument za postizanje boljeg rezultata jednog društva.

I gde smo tu mi? Verovatno bi najtačnija anamneza glasila: negde između.

I ako internet mrežu razumemo kao mesnu zajednicu, onda je prirodno da se tu neko žali na smeće u obližnjem parku zbog aljkave komunalne službe. Zar ne?
U tom slučaju odgovor komunalne službe može biti samo jedan; hitno čišćenje parka, a ne ispitivanje motiva za postavljanje takvog neprijateljskog pitanja.

Zbog toga je svaki korak ka otvorenom interetu, korak ka primarnom pravu jedinke. Tekstovima koji haraju društvenim mrežama, ispisuju se po portalima i blogovima, presuđuje ista ta mreža koja ih nosi, isti takvi portali i isti takvi blogovi. A pre svega čitaoci. Deluje poznato? Dakle najšira slobodna zajednica netizena. Njima ne može da presuđuje nadzajednica, niti nekakav veliki vrač svekolikog univerzuma.

Share

No Comments

Leave a Reply

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.